مديريت كاهش آوار و نخاله‌هاي ساختماني

مديريت كاهش آوار و نخاله‌هاي ساختماني

فصل اول ـ تعاريف

ماده يكم (1):

تعاريف اصلاحات مورد استفاده در اين مصوبه به شرح ذيل است:

الف ـ مديريت كاهش آوار ساختماني: اين مديريت، از طريق تلاش در راستاي كاهش توليد آوارها (منابع)، استفاده مجدد و بازيافت در دو گروه از ساختمان‌ها شامل:

1ـ ساختمان‌هاي موجود،

2 ـ ساختمان‌هايي كه در آينده احداث مي‌شوند،

ميسر خواهد شد. اين موضوع بايد در هنگام ساخت و بهره‌برداري (از طريق استهلاك) و تخريب ساختمان مورد توجه قرار گيرد.

ب ـ پسماندهاي ساختماني: به موادي گفته مي‌شود كه در جريان فعاليت‌هاي ساختماني، در حين ساخت، بازسازي و يا بعد از تخريب بنا توليد و زائد تلقي مي‌شوند. اين پسماندها شامل ضايعات مصالح، آوار و نخاله‌هاي ساختماني مي‌شود.

ج ـ ضايعات مصالح: به آن دسته از پسماندهاي ساختماني اطلاق مي‌شود كه هنگام حمل و تخليه مصالح يا ساخت بنا بر اثر شكستن، برش دادن، خرد شدن يا فرآيندهاي ديگر حاصل مي‌شود.

د ـ آوارهاي ساختماني: به موادي اطلاق مي‌شود كه هنگام تخريب ساختمان به دست مي‌آيد.

هـ ـ نخاله ساختماني: به ضايعات مصالح يا آوار ساختماني گفته مي‌شود كه به محل دفن حمل مي‌شود.

و ـ بازيافت: فرآيندي است كه طي آن پسماندهاي ساختماني به‌ عنوان ماده اوليه و يا به‌ صورت ماده ديگري مورد استفاده قرار مي‌گيرند.

ز ـ تخريب: هر اقدامي كه مستلزم جدا كردن مصالح از ساختمان به‌ منظور حذف، نوسازي ، تعمير، مرمت و بازسازي تمام و يا قسمتي از بنا باشد.

ح ـ مصالح خطرزا: آن دسته از مصالح كه براي سلامتي، بهداشت و محيط‌زيست خطراتي در برداشته باشد ، مانند فلزات سنگين، آزبست ، رنگ‌هاي سربي و ...

ط ـ سازمان مديريت پسماند: منظور سازمان مديريت پسماند شهرداري تهران است.

فصل دوم ـ تخريب

ماده دوم (2):‌

متولي اجراي ساختمان (پيمانكار ـ مجري) موظف است تحت نظر مهندس ناظر، در چارچوب مقررات ملي ساختمان، نسبت به نظارت بر اجراي مراحل تخريب با به‌ كارگيري مجري داراي صلاحيت به‌ گونه‌اي اقدام نمايد كه كمترين آسيب به مصالح ساختماني قابل‌استفاده مجدد وارد شود.

تبصره يكم (1):

در عملياتي كه نياز به اخذ مجوز از شهرداري نداشته باشد، متولي اجراي ساختمان موظف است هرگونه عمليات تخريب را به‌ گونه‌اي اجرا نمايد كه كمترين آسيب به مصالح ساختماني قابل بازيافت وارد شود.

تبصره دوم (2):

تخريب بناي موجود الزاماً بايستي در روز با حداقل آلودگي صوتي و با اخذ مجوز لازم از شهرداري صورت گيرد.

ماده سوم (3):

تهيه گزارش و تكميل فهرست پايش (چك‌ ليست) پيوست اين دستورالعمل به عهده مهندس ناظر مي‌باشد.

ماده چهارم (4):‌

در برنامه‌ريزي عمليات تخريب، مي‌بايست مراحل آماده‌سازي انبارها و قطع انشعاب‌ها، قبل از هر اقدام ديگري مدنظر قرار گيرد. ضمناً عمليات تخريب سازهاي بايد از بالاترين طبقه به سمت پايين انجام شود و بر اساس طرح كلي تخريب صورت پذيرد.

ماده پنجم (5):

چنانچه هنگام تخريب، امكان برخاستن گرد و غبار وجود داشته باشد، بايد با مرطوب كردن سطوح در معرض تخريب، از ايجاد آن جلوگيري به عمل آيد.

فصل سوم ـ انبار كردن مصالح بازيافتي

ماده ششم (6):

انبار بايد به‌ اندازه كافي از محل تخريب فاصله داشته و در محدوده كارگاه باشد، به‌طوري كه مصالح بازيافتي مزاحمتي براي عمليات تخريب ايجاد نكند و كنترل آلودگي ناشي از آن‌ها ساده‌تر باشد.

ماده هفتم (7):

با استفاده از درها، ورق‌هاي فلزي و يا قطعاتي كه بتوان از آن‌ها براي جداسازي فضاها استفاده كرد، بايد مكان جداشده مناسبي براي نگهداري مصالح بازيافتي فراهم شود، به‌گونه‌اي كه انتقال و خارج كردن مصالح بازيافتي در آن‌ها دشوار نباشد. در اين فضاها، بايد تمهيدات لازم براي جلوگيري از اختلاط مصالح و حتي‌المقدور نفوذ آب در آن‌ها به عمل آيد.

فصل چهارم ـ جداسازي و دسته‌بندي مصالح بازيافتي:

ماده هشتم (8) :

متولي اجراي ساختمان (پيمانكار ـ مجري) موظف است با كسب نظر از مهندس ناظر حتي‌الامكان كليه آوارها را در گروه‌ هاي مختلفي دسته‌بندي، انبار و نسبت به بازيافت و تفكيك و به‌ كارگيري مصالح قابل‌ استفاده مجدد در محل كارگاه اقدام نمايد.

ماده نهم (9):‌

چنانچه به علت محدوديت فضا امكان جمع‌آوري تمام مصالح حاصل از تخريب در يك جا مقدور نباشد بايد اين مصالح در پايان تخريب به خارج ساختمان انتقال داده شود، و در صورت غيرقابل استفاده بودن آن‌ها در ساختمان، مي‌توان به‌صورت مرحله‌اي مصالح بازيافتي را پس از تأييد مهندس ناظر توسط پيمانكاران مجاز حمل خاك و نخاله به مراكز مجاز دفن انتقال داد.

ماده دهم (10) :

مصالح خطرزا شامل مصالح ساختماني داراي آزبست، رنگ‌هاي بر پايه سرب، چوب‌هاي اشباع‌شده، لامپ‌هاي فلورسنت ،باطري‌هاي داراي سرب و كادميم، بايد در كارگاه شناسايي و در محل جداگانه‌اي انبار شوند و به‌صورت مناسبي امحاء شوند.

فصل پنجم ـ كاهش ضايعات مصالح حين ساخت، حمل و بهره‌برداري

ماده يازدهم (11):

متولي اجراي ساختمان (پيمانكار ـ مجري) موظف است براي كاهش ضايعات مصالح، موارد ذيل را رعايت نمايد.

الف ـ استفاده از مصالح و فراورده‌هاي ساختماني استاندارد.

ب ـ انتخاب و استفاده از مصالح و فرآورده‌هاي ساختماني متناسب با طراحي

ج ـ انتخاب و استفاده از مصالحي كه بيشترين دوام و سازگاري عملكردي را در شرايط اقليمي موجود داشته باشد تا عمر ساختمان افزايش يابد.

د ـ حمل و تخليه مصالح به كارگاه و پس‌ از آن در داخل كارگاه و در طول فرآيند ساخت با كمك ماشين‌آلات مكانيزه

هـ ـ تخليه مصالح در محل دپو يا در زمان چيدمان آن‌ها در كارگاه با كمترين آسيب به مصالح

و ـ انبار كردن مصالح با استفاده از مخازن مخصوص كه براي همين منظور ساخته‌ شده است به‌ نحوي‌ كه تحت تأثير آب‌ و هوا و شرايط جوي ازجمله باران يا خاك قرار نگيرد.

ز ـ مصالح اضافي و نخاله‌هاي ساختماني در صورت عدم استفاده در همان ساختمان بايد بدون لطمه به محيط‌زيست، به محلي كه شهرداري تهران تعيين مي‌كند از طريق مؤسسات مجاز حمل خاك و نخاله انتقال يابد.

فصل ششم ـ ذخيره‌سازي و جمع‌آوري

ماده دوازدهم (12):

ريختن پسماندهاي ساختماني در معابر، باغچه‌هاي كنار خيابان و اراضي مجاور ساختمان‌ها ممنوع مي‌باشد.

ماده سيزدهم (13) :

در صورتي ‌كه بارگيري هم‌ زمان با تخريب و به‌ صورت مستقيم در محل تخريب انجام پذيرد، فقط كاميون‌هاي داراي مجوز از سازمان مديريت پسماند مجاز به بارگيري مي‌باشند.

تبصره:

پيمانكاران و شركت‌هايي مجاز به جمع‌آوري و حمل پسماندهاي ساختماني هستند كه واجد شرايط و مجهز به تجهيزات مورد نياز از قبيل لودر، بيل مكانيكي و كاميون و كاميون مجهز به بازو غلطان و مخازن متحرك قابل‌ حمل(skip loder) و سيستم‌هاي بازيافت در جا بوده و داراي تعداد كافي مخزن در سايزهاي متنوع مي‌باشند. اين شركت‌ها تحت قانون نظام صنفي ‌در قالب اتحاديه صنف كاميون داران با نظارت شهرداري ساماندهي مي‌شوند.

ماده چهاردهم (14):

شهرداري‌هاي نواحي موظف به شناسايي متخلفان از ضوابط فوق بوده و ضمن توقف پروانه فعاليت پيمانكار خاكبرداري، مي‌بايست مراتب را به سازمان مديريت پسماند گزارش نمايند.

سازمان مديريت پسماند موظف است آيين‌نامه اجرايي تخلفات پيمانكاران را تدوين و پس از تصويب در هيئت‌ مديره آن سازمان، آن را اجرا نمايد.

فصل هفتم ـ حمل پسماندهاي ساختماني

ماده پانزدهم (15):

كاميون‌هاي حمل پسماند داراي مجوز از سازمان مديريت پسماند موظفند نسبت به دريافت و الصاق برچسب ويژه و نصب سيستم كنترل هوشمند بر روي كاميون خود اقدام نمايند. هم‌چنين كاميون‌هاي حمل پسماند داراي مجوز موظفند بار خود را با پوشش مناسب كاملاً بپوشانند و پيمانكار مسئول حسن اجراي اين ماده مي‌باشد.

ماده شانزدهم (16):‌

چنانچه به هر علت از قبيل وجود شكاف يا نقص در مخازن كاميون‌ها ، پسماندها در حين حمل به بيرون ريخته شود علاوه بر اخذ هزينه پاكسازي بايد به مدت سه (3) ماه از فعاليت كاميون متخلف جلوگيري شود و در صورت لزوم مراتب از طريق مراجع قضايي نيز پيگيري گردد. شهرداري نواحي و هم‌چنين عوامل نظارت و حقوقي سازمان مديريت پسماند مسئول حسن اجراي اين ماده مي‌باشند.

فصل هشتم ـ پردازش و دفع پسماندهاي ساختماني

ماده هفدهم (17):

روش دفع پسماندهاي ساختماني بايستي با رويكرد بازيافت و مطابق با اصول علمي روز و با همكاري بخش خصوصي انجام پذيرد. سازمان مديريت پسماند مسئول حسن اجراي اين ماده مي‌باشد.

ماده هجدهم (18):

سازمان مديريت پسماند مكلف به ايجاد و گسترش زمينه بازيافت پسماندهاي ساختماني بر اساس طرح جامع مديريت پسماند مي‌باشد. هم‌چنين اين سازمان موظف است حداكثر ظرف مدت شش ماه برنامه عملياتي مديريت نخاله‌هاي ساختماني را بر اساس اين مصوبه تهيه و از طريق شهرداري تهران جهت تصويب به شوراي اسلامي شهر تهران ارايه نمايد.